יש לילות שאני רוצה ללכת | גייז, דרמה, מתח, 18+, קולנוע אסייתי | בימוי: פטרסן ורגאס | תסריט: פטרסן ורגאס | הפקה: אלמברג אנג, ג'ייד פרנסיס קסטרו | עם: מיגל אודרון, ג'ומארי אנג'לס, ארגל סייקוון, גולד אסרון, גולד אסרון | פיליפינים, 2024, 102 דקות, פיליפינית עם כתוביות בעברית ובאנגלית | פסטיבלים: אסטוניה – פסטיבל הסרטים לילות שחורים בטאלין 2024, פסטיבל הסרטים סוס הזהב של טאיפיי 2024, פסטיבל הסרטים הבינלאומי של סינגפור 2024, אינדונזיה – פסטיבל הסרטים האסייתי של ג'וג'ה 2024, פסטיבל הסרטים גלאזגו 2025, BFI Flare – פסטיבל הקולנוע הגאה בלונדון 2025 | נערים רבים בורחים מהכפרים והעיירות השמרניות אל העיר הגדולה מנילה בחיפוש אחר האושר. אבל העיר הזאת לא באמת מחכה לצעירים התמימים ורבים מהם מוצאים את עצמם מתפרנסים משירותי מין. כאשר אחד מהם מת, הם מחליטים למלא את משאלתו האחרונה – לחזור אל הכפר שלו. הבמאי/תסריטאי פטרסן ורגאס מצליח לשחזר את החוויות של הצעירים, הבדידות בעיר הגדולה, הסכנה במפגשים מיניים עם לקוחות אלימים, הצורך להשתייך לחבורה ועל אחוות אחים בעת מצוקה. צוות שחקנים צעיר ומצוין, צילום מרהיב, מוזיקה סוחפת, ויכולת של הבמאי לגרום לקהל להזדהות באמת עם חבורת הצעירים במרכז הסרט הופכים את "יש לילות שאני רוצה ללכת" לחוויה קולנועית עוצמתית ובלתי נשכחת.
Some Nights I Feel Like Walking | Petersen Vargas, Alemberg Ang, Jade Francis Castro, Miguel Odron, Jomari Angeles, Argel Saycon, Gold Aceron, Tommy Alejandrino | Philippines, 2024, 102 min, Filipino with Hebrew and English Subtitles | Estonia – Tallinn Black Nights Film Festival 2024, Taipei Golden Horse Film Festival 2024, Singapore International Film Festival 2024, Indonesia – Jogja-NETPAC Asian Film Festival 2024, Glasgow Film Festival 2025 , BFI Flare London LGBTQIA+ Film Festival 2025 | Many boys escape their villages and conservative small towns to the big city Manilla in search of a better life, but this city isn’t really waiting for innocent young men and many of them find themselves making a living as sex workers. When one of them dies, his friends decide to fulfill his last wish- to go back home. Director and screenwriter Petersen Vargas manages to recreate those youngsters’ experiences, the loneliness of the big city, the danger in sexual encounters with violent clients, the need to belong and the brotherhood forged in misery. The cast is young and excellent, the cinematography is breathtaking, the music is sweeping and the ability of the director to fully relate with those boys makes “Some nights I feel like walking” to a powerful and unforgettable cinematic experience.